Wat als …
Wat als mijn baas tegen mij zegt: “Karin, jouw bureau is altijd zo’n zooitje… Je bent zo’n sloddervos.” Dan voel ik me aangevallen door zijn oordeel en vind ik dat hij dat best anders kan zeggen.
Les voor ons als ouder: Benoem wat je ziet/ benoem het gedrag in plaats van dat je oordeelt: “Je kleren liggen op de grond. Doe ze even in de wasmand.” in plaats van “Wat ben je toch een sloddervos.”
Nog erger:
Wat als ik mijn baas tegen een ander hoor zeggen: “Die Karin, dat is zo’n sloddervos.” Ik voel me vernederd en klein door dit negatieve oordeel, dat ik indirect te horen krijg.
Les voor ons als ouder: Spreek niet negatief over je kind en zeker niet waar hij zelf bij zit. Tijdens een theekransje met andere moeders: “Onze Bas kan zich nog geen 10 minuten zelf vermaken.” Je kind zal zich ongemakkelijk en vernederd voelen.
Wat als een vriendin haar afspraak niet nakomt? Dan vind ik dat jammer, dan voel ik teleurstelling.
Les voor ons als ouder: Als je iets belooft aan je kind, doe het dan ook. Je afspraak nakomen geeft jullie beide een goed gevoel.
Wat als ik merk dat mijn collega helemaal niet naar me luistert, terwijl ik iets aan het vertellen ben. Dan voel ik me onbelangrijk.
Les voor ons als ouder: Toon oprecht interesse in wat je kind te vertellen heeft. Komt het op dat moment niet uit, zeg dat dan tegen je kind. “Ik ben nu een mail aan het beantwoorden. Dit wil ik even afmaken. Daarna luister ik graag naar jou.”
Wat als ik door mijn collega wordt afgesnauwd: “Nee, daar heb ik nu echt geen tijd voor. Dat kun je zelf toch wel doen.” Dan geeft dat een onprettig gevoel. Misschien vraag ik me wel af of ik iets verkeerd gedaan heb.
Les voor ons als ouder: Praat zoveel mogelijk met een neutraal/vriendelijke stem. Ik snap dat dat wel eens mislukt. Maar als je peuter in de supermarkt met een XXL zak spekjes komt aanzetten, dan kun je met een neutrale stem zeggen: “Deze kopen we niet. Leg maar terug.”
Volwassenen hebben in de loop der jaren geleerd te dealen met reacties van anderen. Ze hebben geen invloed op het gedrag van de ander en kunnen ervoor kiezen om het niet op zichzelf te betrekken, om het bij de ander te laten. Onze kinderen zullen dit zeker ook leren, maar laten wij vooral het goede voorbeeld geven.
In de communicatie met mijn kinderen helpt het mij, om te bedenken hoe ik het zou vinden als een collega, een vriendin of mijn baas iets op een nare toon tegen mij zegt of niet met aandacht luistert. Hoe voelt dat?
Mijn kinderen zijn mijn allerliefsten. Tegen hen wil ik altijd respectvol doen. Dat is mijn doel. En als het mislukt, herpak ik mezelf en kom ik er op terug.

*****
Trots op je kind, en wat dit voor gevolgen kan hebben
Stel je voor dat je een afspraak hebt voor een functioneringsgesprek op je werk. Je wilt om een loonsverhoging vragen, maar dat vind je heel eng. De vorige keer was je het ook al van plan, maar toen heb je het tijdens het gesprek toch niet aangedurfd. Deze keer wil je het echt gaan doen.
Je denkt er van tevoren over na hoe je dat zonder je onzekerheid te laten zien wilt gaan doen. Je bespreekt het met je partner en die geeft je wat goede adviezen. Als je de ochtend waarop het gesprek gepland staat van huis gaat, wenst je partner je sterkte en succes.
’s Avonds kom je thuis en je hebt goed nieuws. Het gesprek ging niet alleen goed, je hebt ook een toezegging voor loonsverhoging. Je vertelt het enthousiast aan je partner. En die reageert met: “Wauw! Goed gedaan! Ik ben trots op je.” Stop even met lezen, om goed te voelen wat je dan ontvangt en hoe dat voor jou is. Ontvang je erkenning? Goedkeuring? Warmte? Meeleven?
Stel je dan nu dezelfde situatie voor. Met één verschil. Je partner reageert als je blij thuis komt anders. Dit keer is de reactie: “Wauw! Wat fijn! Ik ben blij voor je.”
Stop weer even met lezen, om goed te voelen wat je nu ontvangt en hoe dat voor jou is. Ontvang je erkenning? Goedkeuring? Warmte? Meeleven? De meeste mensen beantwoorden de vraag wat ze ontvangen in de eerste situatie met “Goedkeuring” en in de tweede situatie met “Warmte”.
Stel je voor dat je zoon van negen jaar oud thuis komt van een rugbywedstrijd. Hij vertelt je enthousiast dat zijn ploeg gewonnen heeft met 9 – 6 en dat hij vijf van de negen doelpunten gemaakt heeft!!! Dan kun je kiezen of je zegt: “Ik ben trots op je!” of: “Wow, wat leuk / Wow, wat knap!”
In het eerste geval vertel je hem iets over jezelf (dat je je trots voelt) en geef je hem je goedkeuring en bewondering. In het tweede geval gaat het over hem en geef je hem warmte, en zo blijft hij centraal staan op dit moment in het contact.
Als je de tweede manier regelmatig toepast, dan zal dat jullie band verstevigen. Jullie zullen dichter bij elkaar komen. Op deze manier creëer je intimiteit. En er is nog een tweede aspect aan het geven van goedkeuring aan goede prestaties.
Elke keer dat je lovend, bewonderend en goedkeurend bent over een goede prestatie, geef je tussen de regels door ook de boodschap mee dat je kind goed is, als hij goede prestaties levert. Dat is een voedingsbodem voor de overtuiging dat je als je niet goed genoeg presteert, niet goed genoeg bent. Die herkennen we allemaal wel. En die overtuiging maakt dat we bang zijn om fouten te maken. Waardoor we ze juist maken. Omdat we gespannen zijn presteren we juist minder.
Het leven geeft kinderen feedback. Als je je hand op de kachel legt, dan brand je je. Als je te laat op school komt, dan moet je het plein vegen. Als je op tijd op school komt, dan vindt de leraar dat prettig. Als je je proefwerk goed leert, haal je een goed cijfer. Als je je gezellig gedraagt aan tafel, dan komt er gezelligheid terug. En dat gaat de hele dag zo door. De feedback op resultaten komt vanzelf en ligt vaak al in het resultaat besloten. Daar hoeven ouders niets meer aan te doen.
Wel een belangrijke taak voor ouders is: een voorbeeld zijn, het geven en handhaven van grenzen, meeleven (blij of verdrietig zijn voor je kind) en buiten de prestaties om je kind vertellen wat een mooi, goed, lief, slim, grappig, muzikaal, ijverig, sterk, intuïtief, kortom prachtig mensenkind hij of zij is. En dat de wereld mooier is met hem of haar er bij. En hoe blij je bent dat hij of zij bestaat!
Dan zal het kind NIET begrijpen: als ik veel doelpunten scoor dan ben ik goed en word ik gewaardeerd. En het kind zal WEL begrijpen: ik ben goed zoals ik ben. En: mijn ouders zijn blij voor me als ik goede resultaten boek. Mijn ouders zijn verdrietig voor me als ik slechte resultaten boek. Mijn ouders leven met me mee.
Het kind zal NIET gaan presteren om de ouders te plezieren en aan hun verwachtingen te voldoen. Dat zou maken dat hij tegen de tijd dat hij puber is zijn motivatie verliest, want dan presteert hij niet voor zichzelf.
Het kind zal zich WEL realiseren dat hij een eigen leven heeft, dat al zijn daden consequenties hebben en dat dat zijn eigen gebakken koekjes zijn. Dat hij als de koekjes mislukt zijn zelf nog net zo goed is als hij was, maar dat het bakken van lekkere koekjes op dat moment mislukt is. Dat maakt dat hij zijn best doet om goed te presteren en niet bang is om fouten te maken. En dus durft hij zijn doelen hoog te stellen en zichzelf uit te blijven dagen.
(Bron: Amethist, Developing People)

*****
Vakantie met je gezin
“Kamperen met m’n gezin voelt zo ontspannen, omdat alles in slow-motion gaat. Heerlijk.”
“Ik heb vaak hoge verwachtingen van de vakantie en dan valt het juist tegen. De kinderen mokken, willen niet mee wandelen of vragen voortdurend om iets lekkers of een scherm.”
Misschien heb je net als ik gekampeerd deze zomer en was het heerlijk. Wat maakt dat het zo fijn, relaxt en ontspannen was? Goed om dit onder de loep te nemen, zodat je hier iets van kunt meenemen in de rest van het jaar.
Wat maakt jouw vakantie relaxt? De rustgevende natuur? Niks moeten? Kinderen die zich volop vermaken met speelkameraadjes? Maakte je een wandeling met jezelf of heb je je boek uitgelezen?
Schrijf eens op wat zo fijn was voor jou en je gezin en creëer deze situaties vaker. Je hoeft zeker niet te wachten tot je volgende vakantie.
Misschien herken je (ook) het minder fijne. Wat maakt vakantie pittig voor jou en je gezin?
Gebrek aan de structuur, die je kinderen gewend zijn? Vermoeide kinderen met korte lontjes, door minder slaap? Verschillende verwachtingen en behoeften? Het gesjouw?
Schrijf eens op wat jouw vakantie pittig maakt en wat dat met jou doet. Bedenk bij ieder puntje, wat zou kunnen helpen om het voor iedereen (inclusief jezelf) aangenamer te maken. Praat hier over met mensen in je omgeving. Wie weet hebben zij een briljant idee en hoef jij het wiel niet zelf uit te vinden. Of ze herkennen zich in jouw verhaal. Je voelt je begrepen en gehoord. En soms is er geen pasklare oplossing. Wat helpt jou om dat te accepteren?
Veel succes en mooie inzichten toegewenst!
(Foto: vakantietraditie, kampvuur en Weerwolven van Wakkerdam)

*****
Workshops en inspiratieavonden
Gisteren een lezing/workshop Communiceren met Kinderen verzorgd, geïnitieerd door bibliotheek De Lage Beemden. Ik heb ervan genoten! De deelnemers gingen met mooie inzichten en voornemens naar huis. Speciale dank aan Puk, die mijn dochter speelde. We lieten in korte toneelstukjes zien hoe je kunt omgaan met telefoongebruik en niet opgeruimde sporttassen van je kinderen.
Ook op scholen/kindcentra verzorg ik workshops, trainingen en inspiratieavonden, voor ouders en/of voor professionals. Heb je vragen of interesse, neem contact met me op.

*****
Introductieworkshop op 29 juni 2022 was een groot succes!
Op woensdagavond 29 juni hebben maar liefst 16 mensen geproefd aan de training Communiceren met Kinderen tijdens de gratis introductieworkshop. Wat een lekkere dynamiek, een leuke club mensen en wat een hoge betrokkenheid en openheid. Als kers op de taart lekker buiten gezeten bij Gasthoeve De Zijp. Heerlijk! Dit was genieten met een grote G! Iedereen ging naar huis met een mooi inzicht of plan voor de volgende dag.
Een aantal voorbeelden:
“Ik ga luisteren om te begrijpen in plaats van luisteren om te reageren.”
“Ik neem bedenktijd voor ik zeg of iets mag of niet mag.”
“Als iets niet mag, zeg ik dat met een neutrale stem (niet met een boze).”
“Ik wacht af in plaats van meteen in de helpmodus.”
"Ik ga het gedrag benoemen in plaats van oordelen. En ik vermijd woorden als altijd, nooit en alweer."
Veel plezier, succes en liefde toegewenst met oefenen. Wat een mooi cadeau voor je kind, jezelf, je gezinš§”.
Ik geniet nog even na.

*****

Eerlijkheid mag je oefenen
We vinden het belangrijk dat ons kind de waarheid vertelt. Jokken en liegen mag toch niet? Maar kijk eens naar jezelf? Dat ene leugentje om bestwil? Hartstikke moeilijk hoor, altijd eerlijk zijn. Je twijfelt of je kind de waarheid spreekt. Of sterker nog, je weet zeker dat hij liegt… Wat dan?
Maak liegen nooit zwaar en heb er geen oordeel over. Eerlijkheid mag je oefenen. Je mag er fouten in maken. En je mag leren dat je, ook als je hebt gelogen, nog steeds een goed kind bent.
Leg niet de nadruk op het ‘je mag niet liegen’ maar op ‘er is een sfeer waarin je mag zeggen als je iets fout hebt gedaan’. Je mag op dingen terugkomen: “Het is niet waar wat ik zei.”
In de training Communiceren met Kinderen leer je een waardevolle tool ‘vragend luisteren’, die je hierbij kunt toepassen. Zonder oordeel achterhaal je samen met je kind hoe hij zich de situatie herinnert. Dwing nooit af dat je kind moet toegeven dat hij gelogen heeft. Dit geeft zo’n groot gevoel van schaamte dat hij de volgende keer helemaal niets zal vertellen.
Bespreek met je kind dat altijd eerlijk zijn best lastig is. Vertel eens over jouw eigen leugentje om bestwil of over die keer dat je spijt had dat je niet de waarheid had verteld.
Succes!
*****
Training Communiceren met Kinderen voor koppels
Kinderen leren met vallen en opstaan, ouders ook...
Opvoeden kan ingewikkeld zijn. Helemaal als je partner en jij verschillend denken over allerlei zaken. Of als jullie je soms allebei geen raad weten met het gedrag van je kind(eren). Moet je altijd helemaal op een lijn zitten? Nee hoor! Het is wel goed als jullie met elkaar in gesprek blijven over het opvoeden van jullie kind(eren).
Hoe mooi zou het zijn om samen met je partner de opvoeding van jullie kind(eren) liefdevol onder de loep te nemen? Meld je samen aan voor de training, leer waardevolle inzichten en tools en ervaar meer rust, verbinding en plezier in je gezin. Samen de training volgen, is een prachtig cadeau voor jullie kind(eren) en voor jullie als stel.

*****
Gedrag en oordeel
Als jouw baas, collega of partner jou vertelt dat je slordig bent, dan heb je waarschijnlijk niet zoveel zin om te luisteren naar een verzoek tot gedragsverandering. Laat staan dat je bereid bent om een gewoonte te veranderen. Zeker niet als er ook nog woorden gebruikt worden als altijd, nooit, alweer. Dit geldt ook voor kinderen.
Bijvoorbeeld: “Jan, nou liggen je kleren alweer op de grond!” “Bram, altijd dat lawaai van jou, stoor nou eens niet!”
Zeg liever: “Jan, je kleren liggen op de grond. Leg ze even op je stoel.” “Bram, de tv staat erg hard, zet hem maar zachter.”
Gedrag is alles wat je hoort en ziet.
Bijvoorbeeld: Jan laat zijn kleren op de grond liggen. Lot slaat haar broertje. Bram zet de tv hard aan.
Een oordeel is wat je vindt van het gedrag dat je waarneemt.
Bijvoorbeeld: Jan is slordig. Lot pest haar broertje. Bram stoort.
Als je in staat bent zo te communiceren en je zo te gedragen dat je kind zich geliefd en gerespecteerd voelt, dan zul je merken dat je kind ongelooflijk graag wil meewerken aan de vervulling van ieders behoeften. Een van de vaardigheden die je daarvoor nodig hebt, is spreken in termen van gedrag i.p.v. oordelen.
Veel plezier!

Erpse Krant 2 september 2021
Afgelopen zomer een fijn gesprek gehad met Jeroen Vissers, mijn buurjongen van vroeger. Hij schreef een mooi stuk over mijn training in De Erpse Krant.