Wat als…

Wat als mijn baas tegen mij zegt: “Karin, jouw bureau is altijd zo’n zooitje… Je bent zo’n sloddervos.” Dan voel ik me aangevallen door zijn oordeel en vind ik dat hij dat best anders kan zeggen.

Les voor ons als ouder: Benoem wat je ziet/ benoem het gedrag in plaats van dat je oordeelt: “Je kleren liggen op de grond. Doe ze even in de wasmand.” in plaats van “Wat ben je toch een sloddervos.”

Nog erger: 
Wat als ik mijn baas tegen een ander hoor zeggen: “Die Karin, dat is zo’n sloddervos.” Ik voel me vernederd en klein door dit negatieve oordeel, dat ik indirect te horen krijg.

Les voor ons als ouder: Spreek niet negatief over je kind en zeker niet waar hij zelf bij zit. Tijdens een theekransje met andere moeders: “Onze Bas kan zich nog geen 10 minuten zelf vermaken.” Je kind zal zich ongemakkelijk en vernederd voelen. 

Wat als een vriendin haar afspraak niet nakomt? Dan vind ik dat jammer, dan voel ik teleurstelling.

Les voor ons als ouder: Als je iets belooft aan je kind, doe het dan ook. Je afspraak nakomen geeft jullie beide een goed gevoel.

Wat als ik merk dat mijn collega helemaal niet naar me luistert, terwijl  ik iets aan het vertellen ben. Dan voel ik me onbelangrijk.

Les voor ons als ouder: Toon oprecht interesse in wat je kind te vertellen heeft. Komt het op dat moment niet uit, zeg dat dan tegen je kind. “Ik ben nu een mail aan het beantwoorden. Dit wil ik even afmaken. Daarna luister ik graag naar jou.”

Wat als ik door mijn collega wordt afgesnauwd: “Nee, daar heb ik nu echt geen tijd voor. Dat kun je zelf toch wel doen.” Dan geeft dat een onprettig gevoel. Misschien vraag ik me wel af of ik iets verkeerd gedaan heb.

Les voor ons als ouder: Praat zoveel mogelijk met een neutraal/vriendelijke stem. Ik snap dat dat wel eens mislukt. Maar als je peuter in de supermarkt met een XXL zak spekjes komt aanzetten, dan kun je met een neutrale stem zeggen: “Deze kopen we niet. Leg maar terug.”

Volwassenen hebben in de loop der jaren geleerd te dealen met reacties van anderen. Ze hebben geen invloed op het gedrag van de ander en kunnen ervoor kiezen om het niet op zichzelf te betrekken, om het bij de ander te laten. Onze kinderen zullen dit zeker ook leren, maar laten wij vooral het goede voorbeeld geven.

In de communicatie met mijn kinderen helpt het mij, om te bedenken hoe ik het zou vinden als een collega, een vriendin of mijn baas iets op een nare toon tegen mij zegt of niet met aandacht luistert. Hoe voelt dat? 
Mijn kinderen zijn mijn allerliefsten. Tegen hen wil ik altijd respectvol doen. Dat is mijn doel. En als het mislukt, herpak ik mezelf en kom ik er op terug.